س- بعضی از فرقه های مسلمان که اخیرا تاسیس شدند ، شفاعت و اعتقاد به آن را شرک می دانند . چرا ؟

اگر به تعریف شفاعت به بیانی که گذشت توجه شود ، شفاعت نه تنها شرک نیست بلکه عین توحید است و مهم تر اینکه مشرکان هم در مقابل بعضی از رسولان الهی می گفتند که خدا وند نیازی به واسطه ندارد و اگر می خواست به خود ما وحی می کرد و یا اگر می خواست ما بتها را عبادت نمی کردیم و نتیجه اینکه چون خداوند با قدرت خود مانع بت پرستی ایشان نشد پس به این کار راضی است و کسی از انسانها که مثل خود   ما است نباید مارا منع کند . همانها که منکر شفاعت هستند اگر به انبیائ الهی و ملائکه وحی و کتاب خدا و نماز و عبادت معتقد هستند ، از راه عبادت ، او را تعظیم می کنند و از طریق رسولان الهی دستورات و احکام الهی را می گیرند ، پس اگر منکر واسطه ها شوند چگونه بین این دو نقیض جمع می کنند ؟؟؟ همه می دانند که - وحی و قرآن ورسول الله و نماز و دعا و قرآن –حداقل – واسطه هائی هستند که همه فرقه های مسلمین قبول دارند و در این موضوع وحدت نظر است . مطابق آیه 85 سوره نساء همه این وسائل و وسائط که نام برده شد شفاعت حسنه می کنند و هر کس بر خلاف دین الهی تلاش می کند ، شفاعت سیئه می کند .

در یک جمع بندی بین مبحث امامت و شفاعت و با توجه به دو وجهی بودن امامت و دووجهی بودن شفاعت که نص آیات کریمه است چنین می توان گفت : ائمه الهی با شفاعت حسنه از مومنین ، پیروان خود را به جنت شفاعت و رهبری می کنند و ائمه الکفر و داعی الی النار هم، با شفاعت سیئه از پیروان خود آنان را به سوی آتش گناه و غضب الهی می کشانند .